Έλληνας με φορολογική κατοικία στην Ελλάδα, πρόκειται να έλθει σε συμφωνία σε χώρα με την
οποία η Ελλάδα δεν έχει διμερή σύμβαση αποφυγής της φορολογίας. Συγκεκριμένα θα παραχωρήσει ακίνητο
που κατείχε στην ξένη χώρα σε ντόπιο και θα λάβει το τίμημα σε ξένη τράπεζα. Πως θα δικαιολογήσει το
χρηματικό ποσό τι παραστατικό απαιτείται, βάσει ποιας εγκυκλίου, σε ποιο κωδικό του Ε1 θα καταχωρηθεί.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Γενικά, οι διατάξεις του άρθρου 17 του ΚΦΕ που αναφέρονται στον προσδιορισμό της ετήσιας αντικειμενικής
δαπάνης απόκτησης (τεκμήριο απόκτησης) δεν αφορούν μόνο τα περιουσιακά στοιχεία (ακίνητα, ΕΙΧ κ.λπ.)
που ο φορολογούμενος αποκτά στην Ελλάδα, αλλά και τυχόν αγορές που πραγματοποιούνται στο εξωτερικό.
Συνεπώς, οι φορολογικοί κάτοικοι Ελλάδας οφείλουν να εμφανίζουν στην ετήσια δήλωση φορολογίας
εισοδήματος (έντυπο Ε1) και τα ποσά που καταβάλλουν για την απόκτηση περιουσιακών στοιχείων στο
εξωτερικό (σχετ. Πολ. 1207/1991). Με τον τρόπο αυτό θα προσδιορισθεί το συνολικό (παγκόσμιο) τεκμαρτό
εισόδημα το οποίο εν συνεχεία θα συγκριθεί με το παγκόσμιο πραγματικό εισόδημα, (που, επίσης, θα πρέπει
να εμφανίζεται στο εν λόγω έντυπο) κατά την εκκαθάρισης της δήλωσης.
Στην προκειμένη περίπτωση, λοιπόν, ο φορολογούμενος που λαμβάνει εντός του 2013 το τίμημα από την
πώληση κατοικίας στο εξωτερικό, θα πρέπει να δηλώσει το ποσό αυτό στους κωδ. 781 – 782 του πίνακα 6. Το
ποσό αυτό θα ληφθεί υπόψη στην εκκαθάρισης της φορολογικής δήλωσης, ως μειωτικό στοιχείο της
αντικειμενικής δαπάνης. Ως δικαιολογητικό της πώλησης αυτής, θα χρησιμοποιηθεί το επίσημο έγγραφο της
πώλησης της συγκεκριμένης οικίας (συμβόλαιο), νομίμως μεταφρασμένο στην ελληνική γλώσσα στο οποίο θα
πρέπει αναφέρεται και το τίμημα της πώλησης, καθώς και ο χρόνος της είσπραξής του.
Αντιθέτως, σε περίπτωση που ο φορολογούμενος δεν έχει στο παρελθόν προβεί σε δήλωση του εισοδήματος
που αποκτούσε από πηγές εξωτερικού στην Ελλάδα, διότι θεωρούνταν κάτοικος εξωτερικού, μπορεί να προβεί
σε εισαγωγή συναλλάγματος και να μεταφέρει το ποσό που θα εισπράξει από την πώληση του ακινήτου από
την ξένη χώρα στην Ελλάδα. Στο σημείο αυτό θα πρέπει να αναφέρουμε ότι η εισαγωγή συναλλάγματος από
φορολογούμενους κάτοικους Ελλάδας μπορεί να πραγματοποιηθεί και να δηλωθεί στους ανωτέρω κωδικούς
του Ε1 (781-782), δίχως να απαιτείται η δικαιολόγηση της απόκτησης αυτού του συναλλάγματος, εφόσον ο
φορολογούμενος (παρ. 2, του άρθρου 19, του ΚΦΕ):
α) είχε διαμείνει τρία (3) τουλάχιστον χρόνια στην αλλοδαπή και η εισαγωγή του συναλλάγματος γίνεται μέσα
σε δύο (2) χρόνια από τη μετοικεσία του και
β) είχε διαμείνει πέντε (5) τουλάχιστον συνεχή χρόνια στην αλλοδαπή και το επικαλούμενο ποσό
συναλλάγματος προέρχεται από καταθέσεις στο όνομά του ή στο όνομα του άλλου συζύγου σε τράπεζα της
Ελλάδας ή σε υποκατάστημα Ελληνικής τράπεζας στο εξωτερικό κατά το χρόνο που διέμεναν στην αλλοδαπή ή
από καταθέσεις τους μέσα σε ένα (1) χρόνο από τη μετοικεσία τους στην Ελλάδα χωρίς το συνάλλαγμα αυτό να
έχει επανεξαχθεί στην αλλοδαπή. Η προϋπόθεση της μη επανεξαγωγής του συναλλάγματος δεν απαιτείται για
το ποσό εκείνο του συναλλάγματος που έχει επανεξαχθεί στην αλλοδαπή για την απόκτηση περιουσιακού
στοιχείου από εκείνα που αναφέρονται στο άρθρο 17 εφόσον η δαπάνη για την απόκτηση αυτού του στοιχείου
έχει ληφθεί υπόψη κατά την εφαρμογή των άρθρων 17 ή 19.
Ως δικαιολογητικό για την αιτιολόγηση της εισαγωγής του συναλλάγματος απαιτείται το πρωτότυπο του, κατά
περίπτωση, εκδιδόμενου από κάθε Τράπεζα παραστατικού, με την προϋπόθεση ότι περιέχει το ονοματεπώνυμο
του δικαιούχου του εισαγόμενου χρηματικού ποσού, το ύψος του ποσού, το νόμισμα και τη χώρα προέλευσης
(Πολ. 1130/2002).
Αν όμως ο φορολογούμενος της προκειμένης περίπτωσης δεν εμπίπτει στις παραπάνω προϋποθέσεις θα πρέπει
πέρα από την δικαιολόγηση της εισαγωγής του συναλλάγματος να προσκομίσει και δικαιολογητικά που
αιτιολογούν την απόκτηση αυτού στην αλλοδαπή. Τέτοια δικαιολογητικά μπορεί να είναι όπως προαναφέραμε
το επίσημο έγγραφο της πώλησης της συγκεκριμένης οικίας (συμβόλαιο), νομίμως μεταφρασμένο στην
ελληνική γλώσσα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου